Przykładowe receptury i sposób podania zanęty, gliny i robactwa na łowiska o określonych warunkach. Wody stojące. Cz. 1.

Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie różnych sposobów doboru i przygotowania mieszanek na określone typy łowisk. Będzie on podzielony na trzy części: wody stojące, kanały i rzeki. Jak powszechnie wiadomo nie tyle sam skład zanęty jest ważny co jej konsystencja.

Zanętę spożywczą należy rozpatrywać pod kątem następujących czynników:

– Granulacja i jej treściwość
– Zawartość frakcji windujących (nasion oleistych)
– Zapach
– Smak
– Barwa

Prócz właściwie dobranej zanęty istotna jest jej ilość, która zostanie podana w łowisku. Zależy ona od intensywności żerowania ryb, a co za tym idzie skłonności do pobierania kalorycznego pokarmu.

Konsystencja zanęty zależy od stopnia jej nawilżenia, rodzaju i ilości użytej gliny. Decyduje ona o tym jak zaneta zachowuje się na dnie. Tęgie konsystencje to takie, które na dnie wolno się rozkładają, nie windują składników do góry, mocno przylegają do dna. Sprawdzają się przy połowach średnich i większych ryb żerujących przy samym dnie. Zanęty o konsystencji lekkiej, puszystej dobrze pracują, szybko się rozkładają na dnie, smużą, nie przylegają do dna w takim stopniu jak tęgie, ciężkie zanety. Stosowane są przy połowach małych i średnich ryb w kanałach i jeziorach.

Kolejnym, kluczowym czynnikiem jest to, jakiego robactwa i w jakiej ilości użyjemy. Zbyt mała ilość określonego, preferowanego robaka nie znęci ryb. Zbyt duża ilość może je przesycić i zniechęcić do żerowania.

Wody stojące. Płytki (do 2 m), o zalegającej na dnie warstwie (powyżej 5 cm) mułu zbiornik.

Płoć

0,5 kg Niwa Platinum Jezioro

1,0 kg Niwa Platinum Płoć

2,0 kg ziemia trofowa bełchatowska

1,0 kg glinka extra

250 ml pinka
100 g jokers

2,0 kg ziemia torfowa bełchatowska + 400 g jokersa + 200 g liant a coller

Przygotowanie zanęty.

Przedstawiona receptura odnosi się do pełni sezonu (od maja do września). W okresach chłodniejszych należy zmniejszyć ilość zanęty nawet o 50%. W przypadku dużej ilości ryb w ciepłych miesiącach można ją zwiększyć nawet do 2,5 kg. Zanętę i ziemię przygotowujemy oddzielnie. Zanęty Niwa wymagają bardzo niewielkiej ilości wody (około 250ml na 1 kg). W tym przypadku należy przygotować zanętę puszystą, której cząstki będą unosiły się nad dnem intensywnie odrywając się od kul. Do przygotowania takiej konsystencji wystarczy nam około 0,25-0,30 l wody na 1,5 kg zanęty. Wodę należy dodać w 3 porcjach. Właściwa konsystencja zanęty to taka, która będzie lekko wilgotna, bardzo słabo klejąca. Kilkanaście minut po nawilżeniu zanętę należy przesiać na sicie o średnicy oczka 2-3 mm.

Przygotowanie ziemi.

Na sicie 2 mm przesiać należy 2 kg ziemi torfowej i 1 kg glinki extra. Następnie ziemię i glinę mieszamy i jeszcze raz wspólnie przesiewamy przez sito. Uzyskujemy puszystą ziemię dającą ciemno-brunatną smugę dzięki zawartości glinki extra.

Oddzielnie przesiewamy 2 kg ziemi torfowej do jokersa.

Mieszamy.

Mamy przygotowaną zanętę, ziemię i robactwo. W tym miejscu należy rozważyć co i w jakich proporcjach połączyć. Na donęcanie należy pozostawić 20-50% zanęty, ziemi i robactwa nie pomieszanych ze sobą. Pozwala to szybko dostosować się w czasie łowienia do gustu ryb danego dnia. Na wstępne nęcenie mieszamy 1kg lekko nawilżonej zanęty i 2kg wilgotnej ziemi z glinką. Uzyskujemy ciemną, lekką, pulchną mieszankę, typowo płociową. Dodajemy do tego śladowo jokersa (100g) i nieco (50-100ml) pinki. Kule wielkości małej pomarańczy należy formować z różna siłą. Kilka kul ściskamy bardzo lekko tak by rozpadły się w toni lub nawet rozbiły o taflę wody, część ściskamy nieco mocniej, a kilka bardzo mocno.

Do 2 kg ziemi dodajemy 200 g liant a collera i 200 g jokersa. Formujemy kule wielkości małej pomarańczy dość mocno ściśnięte tak, by w całości opadły na dno i tam powoli uwalniały jokersa. Ziemię z jokersem można podać przy użyciu kubka zanętowego w celu zwiększenia precyzji.

Donęcanie.

Zwabienie ryb w łowisko nie gwarantuje jeszcze sukcesu, poprzez odpowiednie donęcanie trzeba je utrzymać lub nawet pobudzać do żerowania. Podczas donęcania musimy rozważyć takie aspekty jak:

1. To czym donęcamy: zanęta, zanęta z ziemią, sama ziemia z jokersem
2. Jaką konsystencję ma to czym donęcamy (czy ma spaść na dno, czy ma smużyć w toni, czy ma się unosić w toni)
3. Częstotliwość.

Niestety tutaj wszystko zależy już nie tylko od łowiska ale nawet często od dnia i godziny. Podstawą sukcesu jest logiczne myślenie czyli np. nielogicznym jest nęcenie mocno dowilżoną zanętą jeśli płocie żerują nad dnem wychwytując frakcje zanęty, natomiast ma sens jeśli chcemy wyselekcjonować większe płocie, które żerują przy samym dnie. Inny przykład; nęcenie mieszanką bogatą w zanętę i robactwo jest uzasadnione gdy ryb jest dużo i dobrze żerują i analogicznie mija się z celem jeśli ryb jest mało i nie żerują.

W tym konkretnym przypadku podaliśmy mieszankę średnio zubożoną ziemią. Gdy ryb będzie dużo i będą dobrze żerowały możemy spróbować donęcać nawet czystą zanętą z ewentualnie niewielką ilością ziemi. Jeśli płocie będą sporadyczne to nie warto donęcać niczym innym jak ziemią z jokersem.

Częstotliwość donęcania zależy od tego jak ryby na nie reagują.

Możliwe modyfikacje.

Czynnikiem, który odgrywa największą rolę to ilość wody użyta do nawilżenia zanęty. Kilkanaście kropel może zupełnie zmienić pracę zanęty i spowodować, że będzie ona rozmywała się znacznie wolniej, a jej frakcje będą spoczywały na dnie. Tak niewielka korekta nawilżenia może spowodować, że wyselekcjonujemy znacznie większe płocie. Jeśli chodzi o glinę to w tym przypadku ze względu na muliste dno można użyć jeszcze typowo rozpraszającą ziemię de somme, lecz wówczas wszystkie kule muszą rozpaść się przed opadnięciem na dno, w innym przypadku utonęłyby w mule. Użycie tego typu gliny jest bardziej uzasadnione przy połowie leszczy i dużych płoci. Podana zanęta jest mało treściwa o drobnej frakcji, przydatna na trudne warunki. Na dobrze żerującą większą płoć polecić należy mieszankę o grubszej frakcji płoć duża extreme 1kg i jezioro extreme 0,5 kg. Modyfikacjom podlegać może oczywiście również ilość i rodzaj robaków np. nie ma sensu dodawania pinki jeśli ryby żerują niezwykle niemrawo, a interesuje je jedynie niewielka ochotka.

Kacper Górecki