Konsystencja zanęty w znaczeniu mieszanki zanętowej to obok proporcji glina:zanęta:przynęty najczęściej analizowany aspekt nęcenia wśród profesjonalnych zawodników spławikowych. Wędkujący amatorsko nie przywiązują do niej uwagi, a początkujący wyczynowcy słyszą choćby z filmów Górka, że jest ważna. Natomiast wielu już dość zaawansowanych zawodników tkwi w miejscu m.in. przez brak jej zrozumienia. Umiejętność, a w zasadzie doświadczenie w przygotowaniu i zastosowaniu mieszanki o odpowiedniej konsystencji jest jednym z najważniejszych kryteriów decydujących o wynikach sportowych na wysokim szczeblu spławikowego wyczynu. Znani zawodnicy analizując prestiżowe zawody często wspominają; „na tym poziomie decydują już detale” – konsystencja jest właśnie jednym z nich.
Jakbym miał zdefiniować co należy rozumieć przez temat tytułowego zagadnienia, ująłbym to następująco:
Konsystencja zanęty to zbiór wielu nadanych jej właściwości, które decydują o tym w jaki sposób zostanie zaprezentowana (podana) w łowisku.
Jest to zagadnienie, które w ujęciu teoretycznym można by rozwlec niemal w nieskończoność. W praktyce natomiast sprowadza się do doświadczenia i indywidualnego „wyczucia”. Można to porównać do sztuki kulinarnej. To, że kilka osób korzysta z tego samego przepisu i z tych samych produktów nie oznacza i nigdy tak nie jest, że z ich rąk powstanie dokładnie takie samo danie.
Śmiało mogę powiedzieć, że topowi zawodnicy nie wrzucają do wody niczego co byłoby w najmniejszym stopniu wiedzą tajemną. Dysponują natomiast swoistą „magią”, która sprawia, że mieszanka uformowana w ich dłoniach niemal zawsze jest dla ryb atrakcyjna. Ta magia to właśnie połączenie wspomnianego doświadczenia i wyczucia. Jak to w życiu bywa jednym przychodzi to szybciej i łatwiej, a innym dłużej i trudniej.
Znaczenie konsystencji jest tak duże z tego względu, iż przy pewnym poziomie zawodów do wody trafia masa rybich przysmaków. Mianowicie dobrze ukierunkowanych, wysokojakościowych zanęt i przynęt, których ilość przekracza wyobraźnię i często możliwości pokarmowe ryb. To sprawia, że oczekują one od nas nie tylko odpowiedniej jakości jedzenia, ale również odpowiedniego jego podania, które w danych warunkach jest najbliższe ich preferencjom. Dla lepszego zrozumienia podam dwa skrajne przykłady.
W pierwszym wypadku w łowisku mamy bardzo dużo, niezwykle głodnych ryb. W takiej sytuacji te dosłownie rzucają się na zanętę i jeśli będzie ona zbyt lekka i niezbyt zwarta to ich natarczywość momentalnie wyniesie ją z łowiska, oczywiście wraz z rybami!
Na drugim biegunie mamy łowisko, w którym ryb jest niewiele i mając duży nadmiar jedzenia nie są zainteresowane „wyrywaniem go z ciężkiego nasypu”. Najlepiej wówczas czują się w miejscu, gdzie występują wyłącznie same przysmaki, w możliwie najbardziej ograniczonej ilości i dostępne w formie nie wymagającej większego wysiłku.
Nigdy nie jest tak, że na dane łowisko jest tylko jeden sposób. Podobny efekt można uzyskać stosując całkowicie różne mieszanki, jak i stosując jedną mieszankę można uzyskać zupełnie skrajne efekty.
Czytając to co wyżej napisałem powinien nasuwać się wniosek, że znaczenie konsystencji rośnie wraz z poziomem rywalizacji i dokładnie tak jest. Jeśli jesteś początkujący to Twoje myślenie na temat konsystencji powinno kończyć się na tym, abyś bez trudu z przygotowanej mieszanki mógł uformować kule i w całości podać je na dno łowiska.
Osobiście dostrzegam, że im dłuższy jest mój zawodniczy staż tym więcej moich myśli i analiz zastępowanych jest przez zwykły automatyzm rąk. Innymi słowy im mniej myślimy, a więcej zwyczajnie czujemy tym lepszymi stajemy się zawodnikami.
Kacper Górecki