„Double Leam” – podwójna glina. Cz. 2.

Zastosowanie.

Metoda podwójnej gliny, w której podajemy jokersa ma swoje uzasadnienie szczególnie w łowiskach trudnych. Pojęcie „trudnego łowiska” obejmuje bardzo szeroki zakres interpretacji. Z pewnością będą to wody przełowione, poddane dużej presji wędkarskiej związanej z częstymi zawodami wędkarskimi i poprzedzającymi je treningami.

Ryby w takich zbiornikach stają się bardzo ostrożne, chimeryczne i niezwykle wybredne. Zanętę spożywczą pobierają zazwycaj tylko okresowo podczas wzmożonego żerowania związanego z nadrabianiem strat energetycznych, wynikających z ich procesów rozrodczych. Przejedzona, ostrożna i wybredna ryba jeśli ma jeszcze na coś ochotę to z pewnością jedynie na niewielkie larwy ochotki zanętowej. Double leam z jokersem w chłodnych okresach roku z powodzeniem może być stosowana jako jedyna metoda nęcenia pomijająca zupełnie zanętą spożywczą.

Jako, że ryby często bywają zupełnie zniechęcone do żerowania, nie wystarczy jokersa po prostu umieścić w łowisku. Jego podanie musi zainteresować ryby, pobudzić je do żerowania. Double leam z pewnością posiada ku temu określone cechy a mianowicie:

• stopniowo uwalnia jokersa,

• smuży,

• rozprowadza intensywny zapach gniecionych podczas formowania kul larw ochotki zanętowej.

Podany w podwójnej glinie jokers wabi ryby i utrzymuje je w polu nęcenia przez długi czas. Ważne jest to by na dnie ciągle coś się działo, inaczej ryby w każdej chwili mogą odejść. Dlatego też double leam z jokersem należy systematycznie donęcać lub przy użyciu dodatkowych porcji kleju tworzyć kule o różnym czasie rozmycia.

Podwójna glina jak wynika z samej definicji jest ciężką mieszanką, więc nie ma zastosowania w łowiskach mulistych. Alternatywą dla takich łowisk jest podanie jokersa w ziemi torfowej połączonej z klejem. Nie posiada też zastosowania w łowiskach gdzie ryby żerują w toni reagując na wolnoopadającą przynętę, wabione smużącą zanętą.

Taktyka nęcenia double leam.

Proces nęcenia należy podzielić na dwie fazy; nęcenie wstępne i donęcanie. W tym miejscu nasuwa się pytanie, ile jokersa w glinie podać przy wstępnym nęceniu i jak często nim donęcać w trakcie łowienia. Ponadto należy rozważyć aspekty takie jak; stężenie jokersa w glinie i szybkość rozmywania się kul. Wszystkie te czynniki zależne są od zwyczajów ryb w danym łowisku.

By obrać skuteczną taktykę nęcenia konieczna jest znajomość sposobu żerowania ryb w danym zbiorniku. Zazwyczaj wygląda to tak, że przygotowuje się jedną konsystencję double leam i przy wstępnym nęceniu z ręki podaje się kilka kul z małym stężeniem jokersa (100g na 2kg double leam) i kilka kul o dużym stężeniu jokersa (150-200g na 1kg gliny). Kule „bonusowe” należy podawać przy użyciu kubka zanętowego, gdyż to przy nich będą się koncentrowały ryby. W czasie łowienia donęca się systematycznie co 10-20 min kuleczką gliny z jokersem. Ilość jokersa w glinie zależy od ilości ryb i intensywności ich żerowania. Im ryb więcej i lepiej reagują na donęcanie tym jokersa należy podawać więcej.

Niemniej powszechne są sytuacje gdzie ryby (zwłaszcza duże) płoszy donęcanie w czasie łowienia. Zazwyczaj ma to miejsce w płytkich zbiornikach i chłodnych porach roku kiedy to ryby są szczególnie nieufne. Wówczas najlepiej całość zaplanowanego robactwa podać jednorazowo podczas wstępnego nęcenia. Jako, że ryby często interesuje nie tyle widok i zapach jokersa a powolne jego uwalnianie z kul, warto przygotować różne konsystencje double leam. By często nieliczne ryby zbyt szybko się nie przejadły stężenie jokersa powinno być mniejsze niż podczas tradycyjnego, wyżej opisanego nęcenia. Optymalną proporcją jokersa do double leam będzie 0,5 kg : 6 kg. Podwójną glinę z jokersem należy podzielić na 3 porcje. Dodatek 100 g do drugiej i 200 g bentonitu do trzeciej porcji spowoduje to, że przez cały okres tury zawodów jokers będzie stopniowo uwalniany z kul stale wzbudzając zainteresowanie ryb.

Podczas jednorazowego nęcenia ważna jest kwestia sposobu podania kul (ręcznie czy z kubka). Zależy to głównie od ilości ryb w łowisku. Gdy ryb jest sporo a do tego większych rozmiarów kule należy podać z ręki w celu utworzenia większego pola nęcenia. Gdy ryby są pojedyncze należy podać mniej kul i najlepiej precyzyjnie z kubka.

Na co należy zwrócić jeszcze uwagę.

Formowane kule muszą być jak najbardziej „kuliste” tak by centralnie, pionowo spadały na dno. Szczególnie w głębszych łowiskach nie foremna kula może wpaść w „turbulencje” i znaleźć się poza polem nęcenia rozpraszając ryby. Jeśli zależy nam na szczególnej precyzji kule należy uwalniać z kubka 0,5 do 1m nad lustrem wody.

Nie bez znaczenia jest kolor gliny, w której podajemy jokersa. Zazwyczaj optymalny jest naturalny kolor gliny, choć na treningu warto sprawdzić czy ryby nie reagują korzystniej na czarny czy czerwony odcień gliny. Kolor najlepiej nadać przy użyciu specjalnych barwników, które dodatkowo podnoszą zdolności smużące gliny. Zaskakujące wyniki potrafią dać czerwone mieszanki szczególnie przy połowie płoci i okoni. Barwnik należy dodać w trakcie przygotowywania podwójnej gliny.

Niezmiernie ważna jest wielkość kul, którymi donęcamy. Przy połowie leszczy zazwyczaj zbyt duża kula płoszy ryby i należy donęcać porcjami wielkości orzecha włoskiego. Podobnie gdy ryb w łowisku jest bardzo mało lub są bardzo ostrożne.

Pierwotnie podwójna glina służy do podawania jokersa i innego robactwa jednakże nie oznacza to, że nie można jej łączyć z zanetą. Double leam to świetny dodatek obciążająco smużący do zanęt rzecznych i do ciężkich zanęt na wody stojące i kanały.

Double leam w łowiskach typowo leszczowych świetnie nadaje się także do podawania w niej ciętych gnojaków i kastera. Nie zaleca się podawania w tej samej kuli jokersa i gnojaka, gdyż neutralizują wzajemnie specyficzność ich smaku i zapachu. Optymalnie jest podać gnojaka i jokersa oddzielnie.

Double leam z jokersem nie można traktować jako całkowitą alternatywę dla zanęty spożywczej. Podczas dobrego żerowania ryb nic nie zastąpi kalorycznej dla ryb zanęty z grubszym robactwem. Dlatego też zazwyczaj nęcenie metodą double leam łączone jest z podaniem określonej ilości zanęty spożywczej.

Podczas zawodów wędkarskich, nawet gdy planujemy nęcić jedynie podwójna gliną z jokersem, warto mieć przygotowane nieco smużącej rozpraszającej gliny (np. de somme). Podczas wstępnego nęcenia jedna lub dwie kule, które utworzą smugę w łowisku sprzyjają szybkiemu zwabieniu ryb.

Kacper Górecki